Μινωίδης, Μηνάς

(Βέροια 1790 – Παρίσι 1860). Φιλόλογος. Δίδαξε στη Βέροια και στις Σέρρες. Όταν ξέσπασε η επανάσταση εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Εκεί εργάστηκε αρχικά ως δάσκαλος της ελληνικής γλώσσας και στη συνέχεια διετέλεσε διερμηνέας στο γαλλικό υπουργείο εξωτερικών. Το 1841 κατόπιν εντολής του Γάλλου υπουργού Παιδείας κόμη ντε Βιλεμέν ερεύνησε τις βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω, των Μετεώρων και της Πάτμου αναζητώντας στοιχεία για την ορθοφωνία, τον τονισμό και την προφορά των ελληνικών λέξεων. Καρπός αυτών των ερευνών είναι η μελέτη Θεωρία της ελληνικής γλώσσης και της γραμματικής αυτής, στην οποία περιλαμβάνονται αρκετά πολύτιμα στοιχεία. Παράλληλα είχε επιφορτισθεί με το καθήκον να προσκομίσει άγνωστα έργα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων στο γαλλικό κράτος. Επειδή ωστόσο τα έργα των αρχαίων Ελλήνων ήταν ελάχιστα, ο Μ. κατασκεύασε έργα, τα οποία προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση και πλήθος συζητήσεων μέχρι τη στιγμή που αποδείχθηκε η πλαστότητά τους.